Natali Broods heeft al heel wat titels op haar palmares staan en mag daar nu ook Master van Filmfestival Oostende aan toevoegen. Broods neemt fier deze rol op tijdens de vijftiende editie van het filmfestival en zet ‘Family Dynamics’ centraal.
Mijn job is al bijzonder gevarieerd an sich, maar Master zijn op het filmfestival van Oostende is wéér even helemaal iets anders. Ik heb echt zin in de intensiteit van die week en ik vind het zelfs jammer dat ik nog zo lang moet wachten. Van zodra ik de vraag kreeg, wist ik welk thema ik wilde. Ik ben erg gefascineerd door dat ongrijpbare van het mens-zijn en de onderliggende verlangens en drijfveren die hiermee gepaard gaan. Het is een bron waaruit je kan blijven putten. Ik moest zelfs niet nadenken om mijn lijstje met tien films te vullen. Alles kwam zo snel dat ik pas na een tijdje dacht “oh nee, wat als ik iets belangrijk vergeten ben?” Het feit dat ik ondertussen zo’n twintig jaar bezig ben, maakt het hele gegeven voor mij extra leuk. Je wordt zelf ook even herinnerd aan alles wat je al verwezenlijkt hebt.
Over Natali Broods
Na haar studies aan het prestigieuze Herman Teirlinck in Antwerpen, stond Natali Broods meteen op de planken o.a. bij theatergezelschap TG Stan. Broods maakt ook al jaren deel uit van de artistieke kern van De Koe, samen met Willem de Wolf en Peter van den Eede, dat onlangs fusioneerde met Hof van Eede als De Hoe.
Natali Broods debuteerde als negentienjarige in ‘S’ (1998) van Guido Henderickx. In 2003 vertolkte ze één van de hoofdrollen in Tom Barmans ‘Any Way the Wind Blows’ , samen met Matthias Schoenaerts. Vervolgens was ze ook te zien in ‘Een ander zijn geluk’ (2005) van Fien Troch, ‘De helaasheid der dingen’ (2009) van Felix van Groeningen, ‘Hotel Swooni’ (2011) van Kaat Beels en samen met Jérémie Renier in ‘Waste Land’ (2014) van Pieter Van Hees. In 2016 won ze de Ensor voor Beste Actrice in een Bijrol voor de film ‘Galloping Mind’ (2015) van Vandekeybus en in 2018 won ze een Ensor voor Beste Actrice in de film ‘Façades’ van Kaat Beels en Nathalie Basteyns. Broods was ook te zien in tal van televisieseries, zoals ‘Tabula Rasa’ (2017) ‘Over Water’ (2018-2020), ‘De Infiltrant’ (2018), ‘STHLM Requiem’ (2018) en ‘Déjà Vu’ (2021). Haar aankomende projecten zijn de film ‘Skunk’ van Koen Mortier en de Eén-reeks ‘Arcadia’.
Family Dynamics
Natali Broods zoomt met haar thema ‘Family Dynamics’ in op families en de (vaak onzichtbare) dynamieken tussen gezinsleden en de kwetsbaarheid van de onderlinge relaties wanneer deze door intern of externe conflicten onder druk komen te staan:
Het evenwicht en de relatie tussen de verschillende leden van een gezin of familie is vaak broos. Geheimen, verlies, de komst van nieuwe personen… Het zijn maar enkele voorbeelden die de structuur en de dynamieken in de war kunnen brengen. Vaak is het een levenslange oefening om te ontdekken hoe je moet omgaan met de eigen verlangens, laat staan de verlangens van anderen. Jarenlang samenleven met anderen is dan ook geen evidentie.
Het gezin kan hier worden gezien als een microkosmos, een weerspiegeling als het ware, van wat er in onze bredere samenleving speelt. De onderlinge verhoudingen zijn een onuitputtelijke bron van inspiratie voor veel makers.
Masterselectie
Haar Masterselectie bevat tien films, die met een lach en een traan, een inkijk bieden in de menselijke psyche. Eerder werden de volgende films al aangekondigd: ‘Festen’ (1998) van Thomas Vinterberg, ‘Queen of Hearts’ (2019) van May el-Toukhy, ‘Melancholia’ (2011) van Lars von Trier en ‘A Woman Under the Influence’ (1974) van John Cassavetes. Deze films vervolledigen de masterselectie: ‘The Killing of a Sacred Deer’ (2017) van Yorgos Lanthimos, ‘Funny Games’ (1997) van Michael Haneke, ‘Toni Erdmann’ (2016) van Maren Ade, ‘Home’ (2016) van Fien Troch, ‘Murina’ (2021) van Antoneta Alamat Kusijanović en ‘The Nest’ (2020) van Sean Durkin.
